Dag 7
Blijf op de hoogte en volg Sophie
31 Mei 2014 | Curaçao, Curaçao
Ja man..weet je.. Vanavond bij het eten trad er een reggae band op. Gezellig. Sophie stond vooraan.
Het was sowieso een super dag. Eindelijk voelde ik me echt relaxed en niet zo bezig met de therapie. Vanochtend lekker gezwommen want het was warm vandaag. Daarna weer op tijd geluncht. Je merkte dat Sophie gespannen werd. Maar je weet nu dat je dicht bij haar mag zijn dat geeft een goed gevoel.
Maar voordat we konden gaan was er nog lichte paniek in de tent. Opa Coen zegt ineens he er knabbelt iets aan m'n teen. Om het is een salamander..nou ik verslikte me direct in m'n boterham en zat helemaal niet meer op mijn gemak. Ik ben er nog niet aan gewend dat je leguanen en salamanders te pas en te onpas tegenkomt.
Maar goed op naar de therapie. Sophie was stil de weg er naar toe. Maar Patrick mocht met haar mee naar binnen dat was al een opluchting. Het gaf haar genoeg vertrouwen dat we zelfs niet op het dok hoefde te zitten maar een stukje verderop. Na verloop van tijd vroeg ze niet eens meer naar ons en ging ze op in het spel. Gelukkig maar!! Ze werd zelfs wat losser in het water. Na de therapie was ze wel weer moe. Oma is met haar gaan rusten want nu waren wij aan de beurt. We kregen eerst een korte uitleg en toen zwemvliezen aan. Wij mochten met Kanoa en Pappito zwemmen. Fantastisch!!! We hebben met ze gedanst, geaaid, handen geschud maar het leukste was toch wel het kussen. Wat zijn het toch geweldige dieren!!!
Het was sowieso een super dag. Eindelijk voelde ik me echt relaxed en niet zo bezig met de therapie. Vanochtend lekker gezwommen want het was warm vandaag. Daarna weer op tijd geluncht. Je merkte dat Sophie gespannen werd. Maar je weet nu dat je dicht bij haar mag zijn dat geeft een goed gevoel.
Maar voordat we konden gaan was er nog lichte paniek in de tent. Opa Coen zegt ineens he er knabbelt iets aan m'n teen. Om het is een salamander..nou ik verslikte me direct in m'n boterham en zat helemaal niet meer op mijn gemak. Ik ben er nog niet aan gewend dat je leguanen en salamanders te pas en te onpas tegenkomt.
Maar goed op naar de therapie. Sophie was stil de weg er naar toe. Maar Patrick mocht met haar mee naar binnen dat was al een opluchting. Het gaf haar genoeg vertrouwen dat we zelfs niet op het dok hoefde te zitten maar een stukje verderop. Na verloop van tijd vroeg ze niet eens meer naar ons en ging ze op in het spel. Gelukkig maar!! Ze werd zelfs wat losser in het water. Na de therapie was ze wel weer moe. Oma is met haar gaan rusten want nu waren wij aan de beurt. We kregen eerst een korte uitleg en toen zwemvliezen aan. Wij mochten met Kanoa en Pappito zwemmen. Fantastisch!!! We hebben met ze gedanst, geaaid, handen geschud maar het leukste was toch wel het kussen. Wat zijn het toch geweldige dieren!!!
-
31 Mei 2014 - 12:45
Shirley:
Goed om te lezen dat het steeds een stukje beter gaat. En wellicht heeft ze echt even moeten wennen aan het tijdsverschil, de warmte, de muggenbulten (voor zover je daar aan went), de dolfijnen en de nieuwe mensen. Maar WAUW Sophie wat een te gekke foto's zien wij nu voorbij komen van Sophie die door een dolfijn wordt voorgetrokken. Te gek, wij vinden het super stoer wat je allemaal doet! En Papa en mama mochten daarna ook nog ff lekker spetteren met de dolfijnen, super. Nu lekker genieten van het weekend!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
